
Szkolenia i Degustacje komentowane
Producenci
Przepisy kulinarne
Kraje winiarskie
Szczepy
Tinta Negra
Grillo
Catarratto
Inzolia
Rara Neagra
Graciano
Tannat
Canaiolo
Touriga Nacional
Tinta Barroca
Regent
Acolon
Agiorgitiko
Colorino
Touriga Franca
Mencia
Blauer Zweigelt
Gamza
Blauburgunder
Alicante Bouschet
Dolcetto
Gamay
Mourvedre
Saperavi
Kadarka
Baga
Lambrusco
Melnik
Pamid
Ruby Cabernet
Malvasia nera
Petite Sirah
Concord
Muscadelle
Colombard
Trebbiano/Ugni Blanc
Auxerrois
Fernao Pires
Hibernal
Harslevelu
Cinsault
Carignan
Montepulciano
Barbera
Bonarda
Bobal
Monastrell
Petit Verdot
Pinot Meunier
Tinta Roriz
Cabernet Franc
Pinot Noir
Primitivo
Grenache
Negroamaro
Nero d'Avola
Rondinella
Molinara
Garnacha
Corvina Veronese
Mataro
Muscat
Muller Thurgau
Fiano
Pinot Grigio
Pinot Bianco
Sylvaner
Semillon
Grecanico
Xarel-lo
Gruner Veltiner
Parellada
Torrontes
Traminer
Muscat-Ottonel
Furmint
Aglianico
Verdejo
Macabeo
Viura
Zinfandel
Tempranillo
Sangiovese
Nebbiolo
Carmenere
Pinotage
Pinot Gris
Chenin Blanc
Malbec
Viognier
Cabernet Sauvignon
Chardonnay
Savignon Blanc
Riesling
Gewürztraminer
Pino Noir
Merlot
Syrah / Shiraz
Jest to szczep uprawiany w wielu miejscach na
świecie, ale najlepsze wina daje w północnych Włoszech. Ponad 50% produkcji win
w Piemoncie i południowo-zachodniej Lombardii to właśnie wina z tej odmiany.
Szczególnie w Piemoncie - gdzie przez miejscowych winiarzy tradycyjnie nazywany
jest "la" Barbera - daje świetne wina porównywane z winami z odmiany
Nebbiolo, jednak łatwiejsze do picia, o mniejszej zawartości tanin, bardziej
owocowe o wysokiej kwasowości (dlatego ważny jest długi okres dojrzewania winogron).
Pochodzenie szczepu nie jest do końca znane. I chociaż wiadomo, że jest on
bardzo starym, starożytnym szczepem, to pierwsza, udokumentowana wzmianka o
Barberze pochodzi z XVII w. Ten dokument przechowywany jest w ratuszu miasta
Nizza Monferrato. Kiedy w 1798 roku, w Turynie dokonano pierwszej klasyfikacji
odmian piemonckich, Barbera również znalazła się pośród nich.
W Piemoncie mówi się, że Barbera
przybiera charakter ludzi, który ją uprawiają: skromna, ale jednocześnie silna
i krzepka. Jest najłatwiej przystosowującym się i żywotnym szczepem z trzech
głównych piemonckich odmian (nebbiolo, dolcetto, barbera). Może dawać wina
znacznie różniące się od siebie – od lekkich, po potężne, wymagające dłuższego
okresu leżakowania w piwnicy. Po kilku latach, takie wino może być takie, a
nawet lepsze jak sławne Barolo. Często wino z Barbery mylone jest z winem z
Cabernet Sauvignon, z powodu podobnego aromatu czarnej porzeczki, chociaż
śliwkowe akcenty i wyższa kwasowość, mogą być tropem wskazującym na Barberę.
W cieplejszych klimatach, ze względu na wysoką
kwasowość szczep jest interesującą propozycją dla winiarzy. Jednak i tu, grona
łatwo mogą osiągać wysoki poziom cukru i dać wino o wysokim poziomie alkoholu.
