Loading Trwa wczytywanie danych. Proszę czekać...

Szkolenia i Degustacje komentowane

Szczepy | Tempranillo
Tempranillo

W literaturze można spotkać ładne porównanie, że tempranillo jest hiszpańską odpowiedzią na cabernet sauvignon. Jest szlachetną, rdzennie hiszpańską czerwoną odmianą będącą podstawą wielu najlepszych win tego kraju, szczególnie z regionów Rioja i Ribera del Duero. W Hiszpani zajmuje czwarte miejsce pod względem powierzni upraw (31 tyś. ha) za garnacha, monastrel i bobal. W winach Rioja jest on przeważnie mieszany z garnacha, mazueelo i graciano co powoduje, że wina te są lżejsze i bardziej kwasowe niż wina typowo z tempranillo. W niektórych wyszukanych, nowoczesnych  i kosztownych winach bywa mieszany również z cabernet sauvignon, aczkolwiek fakt ten może nie być odnotowany na etykiecie butelki z powodu zakazu używania cabernet sauvignon wynikającego z przepisów D.O. Natomiast w regionie Navarra, gdzie zakaz ten nie obowiązuje, tempranillo jest chętnie mieszane właśnie z cabernetem jak również z merlotem . Ribera del Duero prodkuje wina odmianowe gdzie tempranillo stanowi przynajmniej 90%. To właśnie w tu (w Ribera del Duero) powstają również sławne wina Vega Sicila, których głównych składnikiem jest właśnie tempranillo. W niektórych regionach tempranillo znane jest pod różnymi nazwami, których ilość w samej Hiszpani może być nieco frustrująca. I tak w Rioja, Navarra, Somontano, południowo-wschodniej Murcii i Walencji jest znane pod międzynarodową nazwą –  tempranillo, która pochodzi z hiszpańskiego „temprano” co oznacz „wczesny” i odnosi się do wczesnego dojrzewania szczepu (2 tygodnie przed np. Garnacha). W Katalonii znany jest jako  ull de llebre („oko zająca”), w Ribera del Duero -  tinto fino lub  tinta de pais, w Toro –  tinta de toro, w La Mancha i Valdepenas –  cencibel. Poza Hiszpanią, np. w Portugali znane jest jako  aragonez - na południu (Alentejo) i  tinta roriz - na północy (Duoro). Portugalia wykorzystuje ten szczep głównie jako  składnik win porto jak również niektórych win stołowych. Znają go również w Kaliforni, gdzie nosi nazwę  valdepenas. Uprawy tempranillo występują też w Australii, Argentynie i Meksyku. Uprawa tempranillo daje najlepsze rezultaty w klimacie stosunkowo chłodnym, o duzej wilgotności powietrza. Warunki takie występują w wysoko połozonych strefach klimatu śródziemnomorskiego.  W Rioja jest to np. ok. 400m, a w Ribera del Duero nawet 800 m npm. Owoce tempranillo to ciemne grona o grubej skórce, z których powstają pełne ciała czerwone wina o stosunkowo niskim (jak na Hiszpanię) poziomie alkoholu, nie za wysokiej kwasowości i poziome tanin (dlatego często miesza się tempranillo z innymi odmianami), akceptujące umiarkowany kontakt z amerykańskim i francuskim dębem, zdolne do długotrwałego starzenia. Takie wina charakteryzują się nutą wanilii, cedru i delikatnych przypraw. Z drugiej strony, Tempranillo może również dawać znakomite wina młode, typu „joven” o silnie owocowych aromatach jagód i truskawek. Taka uniwersalność win pozwala na szerokie możliwości doboru tempranillo do potraw, co jest doceniane przez konsumentów.