Wina, wino i alkohole - Sklep internetowy z winem, sklep w Łodzi, Wolborzu i Warszawie, upominki

Szkolenia i Degustacje komentowane

Beaujolais Nouveau 2015 est arrive...!

Producenci

Ruffino-Wielki powrót króla Toskanii!

Przepisy kulinarne

Przepis na szaszłyki z krewetek z szalotka i paprykowym vinaigrette

Przepis na szparagi w maśle cytrynowym z pistacjami

Kraje winiarskie

Szczepy

Roczniki

Smak grenache zależy od stylu winiarza. Stałe cechy to niezbyt wysoka kwasowość i raczej wysoki alkohol. Z grenache można zrobić wina lekkie, soczyste, radosne, niezbyt garbnikowe, o mocnym owocu (czereśnie, śliwki, maliny). Wina ze starych krzewów, ubogich gleb, ambitniejsze cuvées są bardzo skoncentrowane, mocne, o zapachach likierowych i często mocarnych, ziemistych garbnikach. Ogólnie uważa się, że grenache niezbyt dobrze znosi starzenie w beczce, dlatego często (np. w Châteauneuf-du-Pape) używa się dużych beczek (1000 litrów i więcej), które w mniejszym stopniu ingerują w smak wina. Ale zdarzają się dobre beczkowe grenache. Zdecydowanie popularniejsze są kupaże. We Francji grenache najczęściej towarzyszy syrah, w Hiszpanii – tempranillo, a np. w Australii jest jednym ze składników popularnego kupażu określanego skrótem GSM (grenache – syrah – mourvèdre). Bo zrobić wino z 100% grenache nie jest łatwą sprawą. Wymaga to dużej staranności winiarza i zdecydowanie ograniczonej wydajności. Ponadto smak czystego grenache dla niektórych jest zbyt płaski i jednowymiarowy, a problemem może być też wysoka zawartość alkoholu, ale oczywiście są od tych reguł zacne wyjątki. Najczęściej spotkamy ją w południowej Francji – tam areał upraw sięga ponad 94 tys. ha, jest najważniejszym szczepem w południowej części Doliny Rodanu. W Hiszpanii uprawia się ją na ponad 75 tys. ha, a we Włoszech – przede wszystkim na Sardynii jako cannonau – na ponad 6 tys. ha. Grenache sadzi się w Kalifornii (prawie tyle samo winnic, co we Włoszech – 6 tys.ha), Australii (2 tys. ha), spotkamy ją także w Republice Południowej Afryki, Chile, Argentynie, Izraelu, Grecji, Turcji czy Chorwacji. Od lat trwa spór pomiędzy Aragonią (Hiszpania), Sardynią (Włochy) i południem Francji co do miejsca pochodzenia szczepu. Nie ma wątpliwości jedynie co do jednego – pierwsze wzmianki o grenache pochodzą z XVI wieku, reszta jest już nieustającą przepychanką. W 1513 roku w Aragonie zaczęto pisać o garnachy (jak nazywana jest w Hiszpanii); w 1549 roku – w Cagliari napisano o cannonau (jak nazywany jest ten szczep na Sardynii). W ostatnich latach więcej mówi się o opcji hiszpańskiej, ale brak na to jednoznacznych dowodów. Od 2009 roku, we czwartek lub piątek trzeciego tygodnia września świętujemy International Grenache Day. Dokładną datę ustala corocznie prężna instytucja promująca to wydarzenie – Grenache Association.